ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 3ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ

Ιστορικά Στοιχεία

Το 3ο Γυμνάσιο Ηλιούπολης ιδρύθηκε το 1978 με την ονομασία: Μικτό Γυμνάσιο Ηλιούπολης, ενώ είχε προηγηθεί το Αρρένων και το Θηλέων Ηλιούπολης. Τον επόμενο χρόνο με την κατάργηση των αμιγών σχολείων ονομάστηκε 3ο Γυμνάσιο Ηλιούπολης με πρώτη διευθύντρια την κα Κώνστα. Το σχολείο αρχικά στεγάστηκε στο κτίριο της οδού Γρ. Αυξεντίου μαζί με το 1ο, 2ο Γυμνάσιο και το 1ο Λύκειο σε εναλλασσόμενες βάρδιες. Η αύξηση του μαθητικού δυναμικού τη δεκαετία του '80 ήταν εκρηκτική στην πόλη μας και έκανε επιτακτική την εξεύρεση σχολικής στέγης. Με την αποπεράτωση του κτιρίου στις οδούς Μ. Αντύπα & Τζουμαγιάς το σχολ. έτος 1987-88 μεταστεγάστηκε το 3ο Γυμνάσιο, το οποίο εκείνη την εποχή αριθμούσε πάνω από 15 τμήματα των 40 μαθητών. Στο ίδιο κτίριο στεγάστηκε το 2ο Λύκειο και τα σχολεία λειτούργησαν σε εναλλασσόμενες βάρδιες για ένα χρόνο. Το Σεπτέμβρη του 1988 διχοτομήθηκε το 3ο Γυμνάσιο, και από τη διχοτόμηση προέκυψε το 7ο Γυμνάσιο. Έτσι μέχρι το 1994 λειτούργησαν τα δύο γυμνάσια με 9 τμήματα το καθένα σε εναλλασσόμενο ωράριο (πρωί-απόγευμα) και εξασφαλίστηκε έτσι η πρωινή λειτουργία του Λυκείου. Το σχολικό έτος 1994-95 το 7ο Γυμνάσιο απέκτησε δική του στέγη και έτσι πλέον κατοχυρώθηκε η πρωινή λειτουργία του σχολείου.
Σήμερα
Θέση: Βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της πόλης, πολύ κοντά στις πλατείες Φλέμινγκ και Παλαιών Πατρών Γερμανού, δίπλα στο Δημοτικό Άλσος Δημ. Κιντής και στο ανοιχτό θέατρο και ορίζεται από τις οδούς Ηφαίστου, Τζουμαγιάς, Μ. Αντύπα και Αγ.Νικολάου. Έχει ωραία θέα προς τη θάλασσα την οποία και αξιοποιεί ο βασικός προσανατολισμός των αιθουσών.
Περιγραφή: Το σχολείο διαθέτει 9 αίθουσες διδασκαλίας, ένα εργαστήριο πληροφορικής, ένα Χημείο, μια μικρή αίθουσα που χρησιμοποιείται ως αίθουσα Τεχνολογίας. Επίσης μια αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, ένα κλειστό Γυμναστήριο, γήπεδο βόλεϋ και μπάσκετ, που χρησιμοποιούνται από κοινού με το Λύκειο και φυσικά τα γραφεία των καθηγητών. Το κτίριο εδράζεται σε επικλινές έδαφος και ακολουθεί τη φυσική κλίση του εδάφους, γι αυτό και είναι πολυεπίπεδο, με μεγάλα μπαλκόνια, με μια δομή που προσφέρει μεν άνεση άπλα και ησυχία, δυσκολεύει όμως την επιτήρηση των σχολικών χώρων. Στο ίδιο κτίριο στεγάζεται και το 2ο Ενιαίο Λύκειο Ηλιούπολης.

Ανάγκες - Στόχοι

Το βασικό πρόβλημα του σχολείου είναι η αναγκαστική συστέγαση με το 2ο Λύκειο, η οποία προκαλεί δυσλειτουργία και στα δύο σχολεία. Ειδικά το γυμνάσιο ασφυκτιά με τον αυστηρά περιορισμένο αριθμό αιθουσών και με την πλήρη έλλειψη εναλλακτικών χώρων. Η έλλειψη αυτή γίνεται όλο και πιο αισθητή όσο αλλάζουν οι εκπαιδευτικές αντιλήψεις και πολλαπλασιάζονται οι ανάγκες για ένα σχολείο πιο σύγχρονο και πιο δημιουργικό.
Το 3ο Γυμνάσιο λοιπόν, χρειάζεται μια μεγάλη και εξοπλισμένη αίθουσα Τεχνολογίας που θα παρέχει τη δυνατότητα άνετης κίνησης των μαθητών στη διάρκεια των κατασκευών, αυτόνομη αίθουσα Βιβλιοθήκης με σύγχρονες προδιαγραφές (computer, διαδίκτυο), αίθουσα Μουσικής όπου οι μαθητές θα διδάσκονται και θα απολαμβάνουν ταυτόχρονα το μάθημα, αίθουσα Καλλιτεχνικών, 1-2 αίθουσες για τη διδασκαλία των ξένων γλωσσών με VIDEO και TV.., επιπλέον η αίθουσα του Χημείου χρειάζεται ανακαίνιση και τέλος είναι απαραίτητη η ολοκλήρωση και ο εξοπλισμός της αίθουσας πολλαπλών χρήσεων για εκδηλώσεις και παραστάσεις.
Αυτές οι απαιτήσεις δεν είναι ουτοπικές, πολλές από αυτές αποτελούν πάγια αιτήματα της σχολικής μας κοινότητας εδώ και μια δεκαετία, υπάρχουν ήδη σε άλλα σχολεία της περιοχής μας και είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την εκπαίδευση του καιρού μας.

ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΜΑΣ

Έχουμε την τύχη να φοιτούμε σε ένα σχολείο με πολύ καλούς καθηγητές και καθηγήτριες. Πιο κάτω θα μιλήσουμε αναλυτικότερα για κάθε καθηγητή μας. Γενικά οι καθηγητές του σχολείου μας, δεν έχουν τον τύπο του καθηγητή που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το μάθημα, αλλά πάνω από όλα είναι πραγματικοί παιδαγωγοί με όλη τη σημασία αυτής της λέξης. Και αυτό κατά τη γνώμη μας, είναι πολύ σημαντικό. Στο σχολείο πάνω από όλα πρέπει να μαθαίνουμε τρόπους συμπεριφοράς, ώστε αργότερα όταν βγούμε στην κοινωνία, να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Είναι καλύτερο ο καθηγητής, να χαραμίσει μία ώρα για να μιλήσει με τα παιδιά για κάτι που τους απασχολεί. Όπως είπαμε όμως θα μιλήσουμε για κάθε καθηγητή ξεχωριστά.
Πρώτα θα μιλήσουμε για τον φιλόλογό μας. Είναι ο κύριος Μαρκάκης, και μαζί του κάνουμε όλα τα φιλολογικά μαθήματα. Είναι ένας πολύ καλός κύριος, που αγαπάει τα παιδιά και ενδιαφέρεται για εμάς. Προσπαθεί να μας περάσει τις γνώσεις του με τον καλύτερο τρόπο. Βέβαια μερικές φορές εμείς τον νευριάζουμε, αλλά δεν το επιζητούμε αυτό.
Μετά είναι ο κύριος Ευσταθόπουλος, που μας κάνει μαθηματικά. Είναι πολύ έξυπνος, και πάρα πολύ καλός στη δουλειά του. Είναι ιδιαίτερα μεταδοτικός. Δεν υπάρχει περίπτωση να πει κάτι και εμείς να μην τον καταλάβουμε. Επίσης ένα ακόμη θετικό του είναι το χιούμορ του. Πολλές φορές μετά το τέλος του μαθήματος μας λέει ανέκδοτα. Αυτό εμείς το θεωρούμε πολύ σημαντικό, γιατί έτσι αναπτύσσεται μια πιο οικεία σχέση ανάμεσα σε εμάς και σ' αυτόν.
Ακολουθεί, ο καθηγητής φυσικής και χημείας, ο κύριος Μωραΐτάκης. Είναι ένας φυσικός με πολλές γνώσεις. Θεωρούμε τους εαυτούς μας τυχερούς που τον είχαμε καθηγητή για τρία συνεχόμενα έτη. Μάθαμε πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα. Όταν είχαμε μία απορία μας την έλυνε αμέσως.
Η καθηγήτρια ιστορίας είναι η κυρία Κακαρίδου. Είναι μία καθηγήτρια με πολλές γνώσεις, υψηλή μεταδοτικότητα και αγάπη για τα παιδιά. Η κυρία Κακαρίδου ήταν πέρυσι η καθηγήτρια των φιλολογικών μαθημάτων, οπότε την ξέρουμε αρκετά καλά.
Θέλουμε να κάνουμε μια ιδιαίτερη αναφορά στην καθηγήτρια των Αγγλικών, την κυρία Πελώνη. Είναι μια πολύ καλή καθηγήτρια, η οποία αγαπάει τα παιδιά και ενδιαφέρεται για αυτά. Μαζί της έχουμε πάρει μέρος σε πολλά σχολικά-επιμορφωτικά προγράμματα. Στην Α' Γυμνασίου πήραμε μέρος σε ένα διαγωνισμό της Αρχιεπισκοπής για τον Απόστολο Παύλο. Δυστυχώς αποτύχαμε παταγωδώς. Στη Β' Γυμνασίου πήραμε μέρος στο πρόγραμμα "ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΗΓΗ ΖΩΗΣ", το οποίο και αναφέρουμε πιο κάτω.
Έχουμε και πολλούς άλλους καθηγητές οι οποίοι είναι καλοί στη δουλειά τους, όμως αν τους αναφέρουμε όλους δεν θα πρέπει να γράψουμε τίποτα άλλο στο blog.

ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Έχουμε την τύχη να φοιτούμε σε ένα σχολείο που πραγματοποιεί πολλά προγράμματα, είτε έχουν σχέση με τα μαθήματα είτε όχι. Κάθε χρόνο οργανώνονται πολλές και διαφορετικού είδους εκδρομές με επιμορφωτικό περιεχόμενο. Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα με μία σειρά.
Στη πρώτη τάξη του γυμνασίου, δεν πήγαμε καμία εκδρομή που αξίζει να αναφέρουμε. Πήγαμε τις καθιερωμένες εκδρομές στο αρχαιολογικό μουσείο και σε κάποια άλλα μουσεία.
Όμως στη δευτέρα τάξη, ας μου επιτραπεί η έκφραση, πήραμε το αίμα μας πίσω. Και διήμερη στα Καλάβρυτα πήγαμε, παντού πήγαμε. Όπως καταλάβατε θα σας μιλήσουμε για την εκδρομή μας στα Καλάβρυτα. Η εκδρομή αυτή ήταν ενταγμένη στα πλαίσια ενός περιβαλλοντικού προγράμματος με τίτλο «ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΗΓΗ ΖΩΗΣ». Λόγω αυτού του προγράμματος πραγματοποιήσαμε και μία εκδρομή στις εγκαταστάσεις της ΕΥΔΑΠ στον Ασπρόπυργο. Εκεί γίνεται ο καθαρισμός του νερού που πίνουμε εμείς στα σπίτια μας. Όμως ας μιλήσουμε για την εκδρομή στα Καλάβρυτα.
Διεξήχθη μέσα στον Απρίλιο του 2007. Ήταν μία εκδρομή που είχε επιμορφωτικό αλλά και ψυχαγωγικό χαρακτήρα. Όπως είναι φυσικό μιλήσαμε για τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής εκεί. Επισκεφθήκαμε, επίσης, το σημείο που οι Γερμανοί είχαν σκοτώσει κατά τη διάρκεια της κατοχής(13/12/1943) 1101 ανθρώπους. Έχει μείνει γνωστό στην ιστορία ως το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων.

Στη φωτογραφία φαίνεται ο χώρος που έγινε το Ολοκαύτωμα.

Τη δεύτερη ημέρα της εκδρομής πήγαμε στην εκκλησία της Αγίας Λαύρας. Εκεί, κατά την παράδοση , υψώθηκε το λάβαρο της ελληνικής Επανάστασης του 1821. Είναι πράγματι μία εκκλησία μεγαλόπρεπη, και πιστεύουμε ότι κάθε Έλληνας πρέπει να επισκεφθεί αυτήν τη μονή.
Αμέσως μετά την επίσκεψη μας στην Αγία Λαύρα επισκεφθήκαμε το σπήλαιο των λιμνών. Είναι ένα πολύ ωραίο σπήλαιο και αυτό που το ξεχωρίζει από τα άλλα είναι οι πολλές μικρές λιμνούλες που έχει. Πράγματι το θέαμα είναι φανταστικό. Όμως πέρυσι λόγω της λειψυδρίας το ύψος του νερού στις λίμνες είχε μειωθεί σημαντικά. Αυτό είναι πράγματι θλιβερό.
Και μετά από αυτή την επίσκεψη μας πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το κλεινόν άστυ. Κάπως έτσι τελείωσε η εκδρομή μας στα Καλάβρυτα.
Μετά από αυτή τη διήμερη εκδρομή δεν κάναμε καμία άλλη επίσκεψη μέχρι το τέλος της χρονιάς.



Φωτογραφία της τάξης μας κατά την εκδρομή μας στα Καλάβρυτα.



Φωτογραφία από ένα ποτάμι που συναντήσαμε κατά την εκδρομή μας στα Καλάβρυτα.

Η ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΘΡΑΝΙΟ ΜΑΣ

Όπως ήδη αναφέραμε φοιτούμε στο 3ο Γυμνάσιο, στη Γ τάξη και είμαστε μαθητές του Γ3. Εδώ θα μιλήσουμε για την τάξη μας που περνούμε πολλές ώρες από την καθημερινή μας ζωή. Είναι μία τάξη ευάερη, ευήλια και, εννοείται ,πάντα καθαρή. Είναι αρκετά μεγάλη αλλά λίγο παλιά. Είμαστε τυχεροί που έχουμε μία τέτοια τάξη γιατί σε άλλα σχολεία οι τάξεις είναι λυόμενα, οπότε πρέπει να θεωρούμε τους εαυτούς μας τυχερούς. Η τάξη μας αποτελείται από 22 μαθητές. Μας ενώνει στενή φιλία και μεταξύ μας έχουν αναπτυχθεί ισχυροί δεσμοί. Οι συμμαθητές μας είναι πολύ καλά παιδιά και εκτιμούν τη δουλειά που κάνουμε εδώ.

Στην τάξη μας έχουμε κάνει ένα graffiti το οποίο αναπαριστά το σύμβολο της ειρήνης. Δυστυχώς όμως το graffiti αυτό ξέβαψε και δεν έχουμε τη χαρά να σας το παρουσιάσουμε! Όπως και σε κάθε ελληνική και μόνο τάξη υπάρχει ο μαυροπίνακας( ή πράσινος) στο μπροστινό μέρος. Στα διαλείμματα «αποτυπώνουμε» τις καλλιτεχνικές μας ανησυχίες πάνω στον πίνακα. Τα έργα μας όμως «καταστρέφονται» μόλις μπει στην τάξη ο εκάστοτε καθηγητής. Αυτό μας λυπεί ιδιαίτερα, όμως μας αναγκάζει, εμάς τους μαθητές να σκεφτούμε τι θα ζωγραφίσουμε στο επόμενο διάλειμμα. Από πάνω από τον πίνακα υπάρχει η εικόνα του Χριστού. Αυτή η εικόνα αν δεν κάνουμε λάθος υπάρχει σε όλα τα ελληνικά σχολεία. Η τάξη είναι βαμμένη με ένα απαλό ροζ και πράσινο χρώμα. Το χρώμα το διαλέξαμε εμείς. Θέλαμε ένα απαλό χρώμα ώστε να συγκεντρωνόμαστε καλύτερα στο μάθημα. Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι τα έντονα χρώματα δεν κάνουν καλό, και δεν αφήνουν τους ανθρώπους να συγκεντρωθούν σε όποια δουλειά και να κάνουν. Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να αναφέρουμε τίποτα άλλο, γιατί πιστεύομε ότι καλύψαμε το θέμα.
Το θρανίο μας, όπως συνηθίζεται στα περισσότερα ελληνικά σχολεία είναι ζωγραφισμένο. Του έχουμε δώσει το σχέδιο μιας σκακιέρας. Είχαμε δει ένα σχέδιο σκακιέρας σε μια έκθεση ζωγραφικής που είχαμε πάει και μας άρεσε πολύ. Έτσι αποφασίσαμε να ζωγραφίσουμε το θρανίο μας σε αυτό το σχέδιο. Είναι πράγματι φοβερό. Βέβαια με το τέλος της σχολικής χρονιάς θα αναλάβουμε τον καθαρισμό του. Δεν πρέπει να αφήνουμε τα θρανία βρώμικα. Εμείς τα ζωγραφίσαμε, εμείς και θα τα καθαρίσουμε. Αυτό όμως δεν ισχύει για όλους τους μαθητές. Πολλοί μαθητές, επειδή νομίζουν ότι τα θρανία δεν είναι δικά τους τα «κακομεταχειρίζονται». Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι αυτά τα θρανία φτιάχτηκαν με χρήματα των γονιών τους. Εννοείται ότι πάνω στο θρανίο δεν κάνουμε σκονάκια. Το λέμε αυτό γιατί οι περισσότεροι μαθητές και μαθήτριες έχουν τη «συνήθεια» να κρατάνε σημειώσεις πάνω στο θρανίο, από το μάθημα που θα γράψουμε την επόμενη ώρα. Οι καθηγητές όμως όταν βλέπουν αυτές τις σημειώσεις, κατά ένα μυστήριο τρόπο θυμώνουν και παίρνουν την κόλλα του μαθητή που έκανε αυτές τις σημειώσεις. Πράγματι αυτό είναι ένα ανεξήγητο φαινόμενο, στο οποίο η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα προσπαθεί να δώσει απάντηση!
Τα θρανία είναι για τους μαθητές ό,τι ακριβώς είναι ο τοίχος για τους ανθρώπους που κάνουν τα graffiti. Εκεί αφήνουν το δικό τους προσωπικό αποτύπωμα.

Η ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗ ΧΙΟ

Στις δραστηριότητες του σχολείου μας δε θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε τη φετινή μας εκδρομή στη Χίο, σε αυτό το πανέμορφο νησί. Ήταν μία εκδρομή που θα μας μείνει πράγματι αξέχαστη. Ήταν επίσης και η τελευταία εκδρομή μας με το γυμνάσιο και σ' αυτή την τάξη. Θα σας διηγηθούμε πώς περάσαμε σε αυτή την εκδρομή. Ξεκινήσαμε το πρωί τις 10ης Απριλίου από το λιμάνι του Πειραιά για τη Χίο. Το ταξίδι με το πλοίο ήταν πράγματι το καλύτερο μέρος της εκδρομής. Είχε ανεβεί όλη η τάξη στο κατάστρωμα.

(φωτογραφία της τάξης μας από το κατάστρωμα)

Κάποια παιδιά είχαν φέρει και cd-player και έτσι καθόμασταν βλέπαμε τη θάλασσα και τα νησιά που αφήναμε πίσω και ακούγαμε και μουσική. Το πιο εντυπωσιακό σημείο ήταν στην επιστροφή όταν μπορούσαμε να δούμε το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, που φωτιζόταν με προβολείς. Ήταν πράγματι εντυπωσιακά.
Η πόλη της Χίου, δεν μας ενθουσίασε και πολύ, εκτός από την περιοχή γύρω από το λιμάνι. Εσωτερικά έμοιαζε με την Αθήνα. Όμως στο λιμάνι ήταν πολύ ωραία, καθόμασταν στα παγκάκια δίπλα στη θάλασσα και βλέπαμε το πλοίο της γραμμής που έφευγε το βράδυ.
Στη Χίο όμως δεν πήγαμε για τεμπελιά. Επισκεφθήκαμε και τις γύρω περιοχές. Ξεκινήσαμε από το κάστρο της Χίου, που βρίσκεται μέσα στην πόλη. Ήταν πράγματι ένα πολύ ωραίο κάστρο. Σήμερα μέσα σε αυτό το κάστρο κατοικούν πολίτες μόνιμα. Υπάρχουν σπίτια, όχι όμως πολυκατοικίες όπως είναι φυσικό.

(φωτογραφία από την είσοδο του κάστρου της Χίου.)

Περάσαμε επίσης από ένα μάλλον παγκοσμίως γνωστό χωριό της Χίου, το Βροντάδο. Εκεί γίνεται κάθε χρόνο η «ανταλλαγή» βεγγαλικών ανάμεσα στις δύο εκκλησίες. Μετά επισκεφθήκαμε και ένα πολύ ωραίο, μικρό, παραθαλάσσιο χωριό το Λαγκαδά. Ήταν από τα ωραιότερα χωριά που έχω δει.
Την επόμενη μέρα επισκεφθήκαμε το αρχαιολογικό μουσείο της Χίου, και τη Νέα Μονή Χίου. Η Νέα Μονή της Χίου ήταν πράγματι επιβλητική. Επειδή όπως λέει και ο λαός, μία εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις θα αφήσουμε τις εικόνες να μιλήσουν.

(αυτή η εικόνα θα σας προκαλεί σίγουρα εντύπωση. Είναι πράγματι νεκροκεφαλές! Ανήκουν σε γυναικόπαιδα και ιερείς που έσφαξαν οι Τούρκοι. Το θέαμα είναι πράγματι σοκαριστικό άμα δεις τις νεκροκεφαλές ξαφνικά).

Μετά τη Νέα Μονή της Χίου επισκεφθήκαμε ένα εντυπωσιακό χωριό, που είναι κτισμένο πάνω στα βράχια. Δεν κτίστηκε τυχαία εκεί. Το χωριό αυτό ονομάζεται Ανάβασις. Αν το δει κάποιος από μία απόσταση θα νομίσει ότι βλέπει βράχια. Το έκτισαν στο χρώμα των βράχων για να είναι δυσδιάκριτο από τους πειρατές, και να προστατεύεται η παραγωγή μαστίχας.
Επισκεφθήκαμε και τα άλλα Μαστιχοχώρια. Το πιο ωραίο από αυτά ήταν το Πυργί. Χαρακτηριστικό του είναι η αρχιτεκτονική των σπιτιών.

(φωτογραφίες από το Πυργί)

Εδώ ακολουθούν κάποιες φωτογραφίες από χωράφια που καλλιεργείται μαστίχα.

Μετά επισκεφθήκαμε και πολλά άλλα χωριά της Χίου. Την Κυριακή ξυπνήσαμε νωρίς μαζέψαμε τα πράγματα, κάναμε έναν τελευταίο γύρο στην πόλη και το απογευματάκι πήραμε το πλοίο για Αθήνα.
Κάπως έτσι τελείωσε η εκδρομή μας στη Χίο!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ

Ακολουθούν κάποιες φωτογραφίες από το σχολείο μας.

(όλες αυτές είναι φωτογραφίες από το σχολείο μας)

Αυτή η φωτογραφία είναι από το κάτω προαύλιο του σχολείου. Όπως θα βλέπετε τα graffiti που υπάρχουν στον τοίχο σχεδιάστηκαν από μαθητές, και το θέμα τους είναι οι Ολυμπιακοί αγώνες της Αθήνας το 2004.



Αυτή είναι φωτογραφία από το γήπεδο μπάσκετ του σχολείου μας.



Φωτογραφία από την κεντρική είσοδο του σχολείου μας.

ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Μία από τις δραστηριότητες του σχολείου μας είναι η διοργάνωση θεατρικών παραστάσεων. Κάθε χρόνο η κυρία Κακαρίδου αναλαμβάνει να διοργανώσει κάποια θεατρική παράσταση. Ηθοποιοί είναι μαθητές του σχολείου μας. Φέτος η παράσταση που ανέβασε ο θίασος του σχολείου μας ήταν το «Παραμύθι χωρίς όνομα». Το έργο αυτό είναι του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Ο χώρος της παράστασης συνήθως είναι το ανοιχτό θέατρο της Ηλιούπολης, αλλά φέτος για άγνωστους λόγους η παράσταση πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του σχολείου μας. Καλός χώρος είναι, αλλά είναι πολύ καλύτερα μία παράσταση έξω κάτω από τον καλοκαιρινό ουρανό. Η παράσταση ήταν πολύ καλή. Τα παιδιά έπαιξαν καλά τους ρόλους τους και το αποτέλεσμα ήταν αρκετά ικανοποιητικό.
Κατά καιρούς διοργανώνονται και εκθέσεις ζωγραφικής των παιδιών.
Πριν από λίγο καιρό, διοργανώθηκε στο σχολείο μας, ένα παζάρι με φιλανθρωπικούς σκοπούς. Τα λεφτά που μαζεύτηκαν δόθηκαν σε ιδρύματα της περιοχής μας. Επίσης μία εβδομάδα πριν τις εξετάσεις διοργανώθηκε ένας αντικαρκινικός έρανος. Μαζεύτηκε ένα σημαντικό ποσό. Δεν μπορούμε να σας πούμε που δόθηκαν τα χρήματα, γιατί ούτε εμείς γνωρίζουμε!

Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ

Η πόλη στην οποία μένουμε και οι δυο μας, είναι η Ηλιούπολη. Η Ηλιούπολη είναι ένα νότιο- νοτιοανατολικό προάστιο της Αθήνας. Απέχει περίπου 15-20 λεπτά από το κέντρο όταν δεν έχει κίνηση. Πιστεύουμε ότι είμαστε τυχεροί που ζούμε σε μια περιοχή που ακριβώς δίπλα υπάρχει ένας πνεύμονας πρασίνου, ο Υμηττός.. Ο Υμηττός επηρεάζει και το μικροκλίμα της πόλης. Επειδή το έχουμε παρατηρήσει και οι δύο, όταν περνάμε από το κέντρο με αμάξι που έχει θερμόμετρο, πάντα η θερμοκρασία χειμώνα καλοκαίρι θα είναι κατά 2 βαθμούς μικρότερη εδώ στην Ηλιούπολη σε σχέση με αυτή του κέντρου. Αυτό είναι το φαινόμενο της θερμικής νησίδας, και μπορούμε να το παρατηρήσουμε πιο καλά, το καλοκαίρι κατά τη διάρκεια καυσώνων. Περισσότερα για το φαινόμενο της θερμικής νησίδας θα αναφέρουμε στον τομέα του περιβάλλοντος. Ας μιλήσουμε τώρα για την ιστορία της πόλης.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ

Στα πολύ παλιά χρόνια στον κόσμο βασίλευε ο Ουρανός και η Γαία. Αυτοί κάνανε αμέτρητα παιδιά. Το πιο όμορφο απ΄ όλα ήταν ο Ευώνυμος. Αυτό το πανώριο παλικάρι είναι ο πρώτος κάτοικος της περιοχής, ο παππούς μας δηλαδή. Απ΄ αυτόν πήρε το όνομα της η περιοχή κατά την αρχαιότητα η οποία ήταν ένας από τους δέκα Δήμους που ήταν χωρισμένη η Αττική . Αυτή είναι η μυθολογική εξήγηση για την ιστορία της Ηλιούπολης.
Αρχαιολογικές ανασκαφές επιβεβαιώνουν την ύπαρξη Μυκηναϊκού οικισμού στην περιοχή Αγίου Νικολάου και άλλου νεώτερου του 4ου π.χ. αιώνα στην πλατεία Νικηταρά(περιοχές της Ηλιούπολης) . Επίσης χρησιμοποιήθηκε ως στρατόπεδο στο Χρεμωνίδειο πόλεμο μεταξύ Μακεδόνων, Πτολεμαίων και Σελευκιδών. Έμειναν σε μας χρυσά, αργυρά και χάλκινα νομίσματα, βέλη, βλήματα και αγγεία να θυμίζουν την μεγάλη σύγκρουση.
Στα νεώτερα χρόνια ένας ιδεολόγος ονόματι Παύλος Δρανδάκης, ήρθε στην Ελλάδα από την Αίγυπτο με το όνειρο να μεταφέρει βελτιωμένο το πολεοδομικό σχέδιο της αρχαίας Ηλιούπολης στην πατρίδα του. Έτσι το 1924 δημιουργήθηκε ο πρώτος σύγχρονος οικισμός, ο οποίος στην απογραφή του 1929 εμφανίζεται με 569 κατοίκους. Αρχικά ήταν κοινότητα όπου κατοικούσαν μεγαλοαστοί, οι οποίοι είχαν οικοδομήσει άνετες εξοχικές κατοικίες με κήπους και ανεμόμυλους (Πουσουλίδης, Ταμπάς, Αναστασιάδης, Πρωτόπαππας).Το Φεβρουάριο του 1964 προήχθη σε Δήμο.
Την προσπάθεια του Δρανδάκη να μεταφέρει το πολεοδομικό συγκρότημα της αρχαίας Ηλιούπολης εδώ, το καταλαβαίνουμε καλύτερα αν δούμε μία φωτογραφία της Ηλιούπολης από ψηλά.

Από αυτή τη φωτογραφία φαίνονται ξεκάθαρα, οι πολλές πλατείες και οι μεγάλοι δρόμοι. Αυτό είναι ένα θετικό της περιοχής μας. Σε άλλες περιοχές οι δρόμοι είναι τόσο στενοί, που δεν χωράνε να περάσουν οι πεζοί.

ΚΛΙΜΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Όπως είχα αναφέρει και στη αρχή, το κλίμα και το περιβάλλον της Ηλιούπολης είναι πολύ καλό. Δεν έχουμε το καλοκαίρι τις υπερβολικές θερμοκρασίες των 40 βαθμών, αλλά ούτε το χειμώνα υπερβολικά χαμηλές θερμοκρασίες. Επειδή δίπλα μας βρίσκεται ο Υμηττός το καλοκαίρι οι θερμοκρασίες είναι σαφώς μικρότερες από αυτές του κέντρου. Αυτό συμβαίνει λόγω ενός φαινομένου που παρατηρείται στις πόλεις και ονομάζεται φαινόμενο θερμικής νησίδας. Θα παραθέσουμε ένα απόσπασμα στον τομέα περιβάλλον/πολιτισμός από ένα άλλο blog, που εξηγεί ακριβώς το φαινόμενο της θερμικής νησίδας.
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει το κλίμα της περιοχής μας, είναι και τα πολλά πάρκα που αποτελούν ένα σημαντικό πνεύμονα πρασίνου.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΑ ΜΕ ΜΕΓΑΛΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ

Στην πόλη μας έχει κανείς πολλά μέρη να επισκεφθεί. Ας ξεκινήσουμε με το δημοτικό θέατρο της Ηλιούπολης Δ. Κιντής. Κάθε καλοκαίρι λαμβάνουν χώρα σε αυτό το πανέμορφο ανοικτό θέατρο παραστάσεις των τοπικών σχολείων αλλά και επαγγελματικών ομάδων. Έχει αμφιθεατρικό σχεδιασμό. Η ακουστική του είναι αρκετά καλή. Το καλύτερο είναι όμως τις καλοκαιρινές νύχτες να παρακολουθούμε παραστάσεις και από πάνω να βλέπουμε τα άστρα. Πράγματι αυτή η σκηνή είναι φοβερή. Ακριβώς δίπλα από το θέατρο, βρίσκεται το δημοτικό αναψυκτήριο. Είναι ένας πολύ ωραίος χώρος που έχει θέα όλη την Αθήνα. Μετά από μία παράσταση είναι ό,τι πρέπει ένας καφές ή φαγητό για όσους θέλουν, κάτω από τον έναστρο ουρανό και με θέα όλη την Αθήνα. Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Μάλιστα αυτό το συγκρότημα βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το σχολείο μας. Μερικές φορές πάμε περίπατο εκεί. Ακόμη αποτελεί έναν σημαντικό πνεύμονα πρασίνου, γιατί είναι δενδροφυτευμένη όλη η γύρω περιοχή.
Αξίζει να επισκεφθεί κανείς και το μουσείο Εθνικής Αντιστάσεως. Για να λέμε την αλήθεια δεν έτυχε να πάμε και ποτέ. Οπότε από το να σας πούμε ανακρίβειες είναι καλύτερο να πούμε την αλήθεια.
Ένας που επισκέπτεται την Ηλιούπολη για πρώτη φορά θα παρατηρήσει τις πολλές πλατείες. Οι περισσότερες απ' αυτές έχουν κυκλικό σχήμα. Ελάχιστες είναι οι πλατείες που δεν έχουν κυκλικό σχήμα.
Στην Ηλιούπολη υπάρχουν και κάποια σημαντικά μνημεία. Ακριβώς κάτω από το σχολείο μας, βρίσκεται το λεγόμενο μνημείο των Ποντίων. Σε μία άλλη πλατεία βρίσκεται το μνημείο του αγνώστου στρατιώτη. Στο τελευταίο μάλιστα, στις εθνικές επετείους γίνεται κατάθεση στεφανιών από τα σχολεία της περιοχής και άλλες τοπικές οργανώσεις.
Δίπλα στη Ηλιούπολη βρίσκεται ο Υμηττός. Είναι ένα φυσικό αξιοθέατο. Τώρα πια άρχισε να πρασινίζει πάλι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ’98 είχε πάθει μεγάλη ζημία. Είχε καεί σχεδόν όλη η πλευρά του Υμηττού προς την Ηλιούπολη. Τότε είχαμε πάει και κάνει δεντροφύτευση στις καμένες εκτάσεις. Σήμερα περνάμε και βλέπουμε τα δέντρα που είχαμε φυτέψει. Στο βουνό πρέπει κανείς να επισκεφθεί το μνημείο των πυροσβεστών που σκοτώθηκαν με τη μεγάλη φωτιά του ’98. Κάθε χρόνο γίνεται εκεί μια σεμνή τελετή προς τιμήν τους. Πολέμησαν με ηρωισμό και αυταπάρνηση τον εχθρό, που στην προκειμένη περίπτωση είναι η φωτιά. Σε μία άκρη του βουνού βρίσκεται και ένα μοναστήρι ο Άγιος Ιωάννης. Σπάνια βρίσκει κανείς τέτοιες περιοχές ένα λεπτό μακριά από κατοικημένες περιοχές. Το μοναστήρι αποτελείται από τους κοιτώνες και δύο εκκλησίες. Η μία είναι πολύ παλιά, πριν το 1200, και υπάρχει και η δεύτερη εκκλησία που είναι πρόσφατη.
Αυτά κατά τη γνώμη μας, είναι μέρη που πρέπει να επισκεφθεί κανείς στην Ηλιούπολη. Υπάρχουν και άλλα ωραία πράγματα που όμως δεν αποτελούν κάτι το ιδιαίτερο και το ξεχωριστό.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ

Σίγουρα και η Ηλιούπολη έχει την δικιά της αγορά και τις δικές γιορτές αλλά δεν πρέπει να νομίσει κανείς ότι διαθέτει κάτι το ξεχωριστό σε αυτό τον τομέα σε σχέση με άλλα προάστια του λεκανοπεδίου.
Κάθε καλοκαίρι στο δημοτικό θέατρο Δ. Κιντής γίνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις.

(δορυφορική φωτογραφία από το άλσος της Ηλιούπολης. Διακρίνεται το θέατρο κάτω και δεξιά το αναψυκτήριο)
Από τα τέλη Μαΐου μέχρι τα μέσα Ιουνίου τα σχολεία της περιοχής παρουσιάζουν στο κοινό κάποιες εκδηλώσεις. Αυτές οι εκδηλώσεις μπορεί να είναι μία θεατρική παράσταση, ένα χορευτικό πρόγραμμα ή και μια μικρή συναυλία. Μετά τα μέσα Ιουνίου εμφανίζονται στο θέατρο κάποιοι τοπικοί σύλλογοι. (π.χ. χορευτικοί σύλλογοι) Κάθε βράδυ και μέχρι το τέλος Ιουνίου γίνονται τέτοιες εκδηλώσεις. Μετά οι εκδηλώσεις σταματάνε γιατί, πολλοί άνθρωποι πάνε διακοπές και δεν υπάρχει κόσμος. Οι εκδηλώσεις ξεκινάνε ξανά κατά το τέλος Αυγούστου μέχρι και τα μέσα Σεπτεμβρίου. Σε αυτό τον κύκλο των εκδηλώσεων λαμβάνουν μέρος περισσότερο επαγγελματικές καλλιτεχνικές ομάδες. Περισσότερα σχετικά με αυτές τις εκδηλώσεις θα αναφέρουμε στον τομέα του πολιτισμού.
Στην πόλη μας υπάρχει επίσης και ένας θερινός κινηματογράφος. Είναι πράγματι πολύ ωραίο να βλέπεις μια ταινία και από πάνω να είναι τα αστέρια! Συχνά πυκνά λαμβάνουν χώρα και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες οπως εκθέσεις ζωγραφικές, συναυλίες και τέτοιου είδους πράγματα. Στις 22 Ιουνίου θα διοργανωθεί μάλιστα μία έκθεση Αγιογραφίας στην πόλη μας. Παλιότερα, θυμόμαστε είχε διοργανωθεί μία εκδήλωση προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη. Είχε παραστεί και ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης. Είχαμε πάει και οι δύο μας να παρακολουθήσουμε αυτή την εκδήλωση. Ήταν πράγματι συναρπαστικά.
Η οικονομική ζωή στην πόλη μας δεν διαφέρει καθόλου από αυτή των άλλων περιοχών της Αθήνας. Υπάρχουν τα καταστήματα που υπάρχουν σε όλες τις περιοχές της Αθήνας, όπως καταστήματα ρούχων παπουτσιών και τέτοια. Υπάρχουν πολλά internet cafe, που αυτό εμείς το βρίσκουμε πολύ θετικό. Υπάρχουν ακόμη και κάποιες βιοτεχνίες που φτιάχνουν είδη ένδυσης και υπόδησης. Αυτές οι βιοτεχνίες ανήκουν συνήθως σε οικογένειες και σε αυτές δουλεύουν όλα τα μέλη της οικογένειας. Η κεντρική αγορά της Ηλιούπολης εκτείνεται κατά μήκος της Λεωφόρου Ειρήνης και συνεχίζεται γύρω από την κεντρική πλατεία που καταλήγει αυτή η λεωφόρος. Η κεντρική πλατεία αποτελεί επίσης χώρο συνάντησης των νέων της περιοχής μας. Κάθε Σαββατοκύριακο οι μαθητές και όχι μόνο μαζεύονται στην πλατεία για να διασκεδάσουν και να περάσουν ένα ωραίο βράδυ.

ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

Δυστυχώς ούτε σε αυτό τον τομέα έχουμε να πούμε πολλά, αφού στις μεγαλουπόλεις δύσκολα επιβιώνουν παραδοσιακά έθιμα. Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποιες εκδηλώσεις, θρησκευτικές κυρίως, που πρέπει να αναφέρουμε. Κάθε φορά που γιορτάζει μία εκκλησία της πόλης μας, γίνεται περιφορά της εικόνας στους γύρω δρόμους. Στην κεφαλή της πομπής βρίσκεται η εικόνα. Μετά οι Ιερείς της εκκλησίας και οι επίσημοι. Μετά ακολουθούν οι πιστοί. Όσοι δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν την πομπή και έμειναν σπίτια τους, βγαίνουν έξω στις βεράντες και ανάβουν τα φώτα. Είναι πράγματι ένα ωραίο θέαμα. Αργότερα σε ένα παρακείμενο δρόμο της εκκλησίας λαμβάνει χώρα ένα «πανηγύρι». Μικροπωλητές «εκθέτουν» τα προϊόντα τους και οι άνθρωποι αγοράζουν ό,τι θέλουν. Υπάρχουν βέβαια και τα αναπόσπαστα από την ελληνική παράδοση καταστήματα που πουλάνε σουβλάκια. Μάλιστα στην Ηλιούπολη γίνεται ένα από τα μεγαλύτερα πανηγύρια στην Αθήνα. Είναι το πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας που γίνεται στις 17 Ιουλίου. Οι πάγκοι των μικροπωλητών καλύπτουν περισσότερο από 600 μέτρα σε ευθεία γραμμή!
Παλιότερα, λάμβανε χώρα και ένα καρναβάλι. Ήταν πολύ ωραία, αλλά εδώ και κάποια χρόνια δεν πραγματοποιείται.
Στις εθνικές εορτές παρελαύνουν όλα τα σχολεία της περιοχής μας και κάποιες άλλες τοπικές οργανώσεις, όπως αθλητικοί σύλλογοι . Πριν την παρέλαση οι σημαιοφόροι από τα σχολεία πηγαίνουν στην εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου και γίνεται η λειτουργία. Μετά διασχίζοντας την Λεωφόρο Ειρήνης οι σημαιοφόροι φτάνουν στην πλατεία Ηρώων που βρίσκεται σε απόσταση 200 μέτρων. Εκεί γίνεται κατάθεση στεφανιών στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Μετά οι μαθητές μαζεύονται στην αρχή της λεωφόρου Ειρήνης και από εκεί αρχίζει η παρέλαση. Αυτό επαναλαμβάνεται δυο φορές το χρόνο.
Η Ηλιούπολη δεν έχει κάποια άλλα ξεχωριστά έθιμα ή γιορτές, γιατί όλοι ζούμε μέσα σε μία μεγαλούπολη και έχουμε τον ίδιο πολιτισμό ,τις ίδιες συνήθειες.

ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

Αυτό το blog δεν έχει σκοπό να ενημερώσει μόνο για εκπαιδευτικά θέματα αλλά και για άλλου είδους όπως τα νέα της πόλης. Σε αυτή την ενότητα θα διαβάσετε κάποια από τα νέα της πόλης μας, της Ηλιούπολης. Εμείς πήραμε τις εφημερίδες και τα περιοδικά της πόλης μας και επιλέξαμε να παρουσιάσουμε τα σημαντικότερα θέματα.
Δεν θα αναφέρουμε ονόματα περιοδικών, για να μην θεωρηθεί ότι προωθούμε κάποιο απ' αυτά. Βέβαια δεν αντιγράφουμε και τα λόγια του περιοδικού/ εφημερίδας γιατί υπάρχουν και τα πνευματικά δικαιώματα. Σε περίπτωση που χρησιμοποιήσουμε απόσπασμα από μία ιστοσελίδα θα δίνεται η πηγή με υπερσύνδεσμο.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ

Ένας νέος δρόμος, η περιφερειακή λεωφόρος Υμηττού σχεδιάζεται να γίνει. Αυτός ο δρόμος σχεδιάζεται να περάσει από το βουνό. Οι πολίτες της Ηλιούπολης για να δείξουν την αντίθεσή τους σε αυτό το σχέδιο θα κλείσουν συμβολικά το δρόμο έξω από το δημαρχείο της Ηλιούπολης. Αυτή είναι απόφαση του δημοτικού συμβουλίου.
Εμείς πιστεύουμε ότι αυτή η απόφαση είναι σωστή. Δεν είναι δυνατόν ένα βουνό που έχει υποστεί τεράστιες καταστροφές, όπως ο Υμηττός, να αντέξει έναν αυτοκινητόδρομο. Ακόμη και αν το μεγαλύτερο μέρος είναι κάτω από το έδαφος και πάλι ζημιά θα γίνει.

ΔΑΣΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ-ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ

Ένας από τους εφιάλτες του καλοκαιριού είναι οι πυρκαγιές. Όλοι θυμόμαστε τις καλοκαιρινές πυρκαγιές που κατέκαψαν την Πελοπόννησο και ένα μεγάλο μέρος της χώρας μας.
Ο Δήμος Ηλιούπολης και οι άλλοι δήμοι προσκείμενοι στον Υμηττό, για να προστατεύσουν αυτόν τον πνεύμονα πρασίνου της Αττικής, έχουν αναπτύξει εθελοντικές πυροσβεστικές ομάδες. Μέλη των ομάδων αυτών είναι συνήθως δημότες των περιοχών αυτών. Αυτές οι ομάδες είναι άρτια εκπαιδευμένες και έχουν σύγχρονο εξοπλισμό. Δεν τους υποχρέωσε κανείς το καλοκαίρι να κάθονται και να προστατεύουν το βουνό. Αυτό το κάνουν από αγάπη προς αυτό.
Δυστυχώς στις 30 Μαΐου ξέσπασε η πρώτη πυρκαγιά στα σύνορα Ηλιούπολης Αργυρούπολης. Ευτυχώς ήταν μικρής έκτασης, και χάρη στην έγκαιρη επέμβαση της πυροσβεστικής υπηρεσίας και των τοπικών εθελοντικών ομάδων τέθηκε σύντομα υπό έλεγχο.

Αυτό το γεγονός δείχνει ότι πρέπει όλο το καλοκαίρι να είμαστε πολύ προσεχτικοί και αν τυχόν εντοπίσουμε εστία φωτιάς στο δάσος, να καλέσουμε αμέσως την πυροσβεστική υπηρεσία και μετά να απομακρυνθούμε από το σημείο της πυρκαγιάς αν δούμε ότι κινδυνεύουμε. Πάνω από όλα βρίσκεται η ασφάλειά μας.
Όλοι γνωρίζουμε την καταστροφή που υπέστη ο Υμηττός με την μεγάλη φωτιά το ’98. Κάηκε μια μεγάλη δασική έκταση. Ο Δήμος Ηλιούπολης είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητος στη προστασία του περιβάλλοντος. Επιδιώκει την διαμόρφωση ενός χώρου, που θα βοηθά τον πολίτη να αναπτύξει την προσωπικότητα και τις όποιες δεξιότητές του. Αναπτύσσει το πράσινο μέσα στα όρια της πόλης και στο περιαστικό δάσος. Έχει εφαρμόσει ολοκληρωμένα προγράμματα με σκοπό να αναπτύξει την περιβαλλοντική συνείδηση στα παιδιά από τα πρώτα μαθητικά χρόνια.
Από την 1η-10ου μέχρι την 31η-3ου κάθε χρόνου σε συνεργασία με τους διευθυντές των σχολείων, τα παιδιά της Ηλιούπολης φυτεύουν και υιοθετούν τουλάχιστον ένα δέντρο. Το προστατεύουν, το βλέπουν να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, μαζί με τα άλλα.
Στην αναδάσωση του περιαστικού δάσους του Υμηττού, που επλήγη δύο φορές, συμμετέχουν τμήματα του Στρατού, των Προσκόπων, των Οδηγών, Τοπικοί Σύλλογοι ακόμα και κλιμάκιο Βουλευτών.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ

Η Ηλιούπολη είναι σίγουρα μια πολύ ωραία περιοχή. Όμως δεν είναι τέλεια, έχει κάποια προβλήματα. Αυτά τα προβλήματα ευτυχώς μπορούν να λυθούν. Δεν αντιμετωπίζει προβλήματα εμφανή όπως άλλες περιοχές(π. χ. στενοί δρόμοι). Η Ηλιούπολη έχει το θετικό ότι κτίστηκε πιο μετά από τις άλλες περιοχές. Οπότε και τα κτίρια και οι δρόμοι είναι πιο κοντά στις σύγχρονες ανάγκες. Περιοχές όπως η Κυψέλη, είναι πυκνοκατοικημένες, με στενούς δρόμους που δεν βρίσκεις να παρκάρεις.
Αυτό δε συμβαίνει στην Ηλιούπολη. Οι δρόμοι είναι μεγάλοι, χωράνε πολλά αυτοκίνητα και δεν προκαλείται συχνά μποτιλιάρισμα. Τώρα τελευταία λόγω της περιφερειακής Υμηττού πολλά αυτοκίνητα περνάνε από την Λεωφόρο Ελευθερίου Βενιζέλου(Κατεχάκη) για να πάνε στην Αττική οδό. Οι οδηγοί των αυτοκινήτων επειδή βλέπουν ότι ο κεντρικός δρόμος είναι μποτιλιαρισμένος, μπαίνουν στα στενά. Αυτό προκαλεί αύξηση της υπερτοπικής κυκλοφορίας, και δυσκολεύει την ζωή των κατοίκων.
Ο δρόμος που προβλέπεται να γίνει στο βουνό θα έδινε λύση σε αυτό το πρόβλημα αλλά θα προκαλούσε άλλα προβλήματα. Εμείς απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν μπορούμε να δώσουμε. Η ηλικία μας και οι γνώσεις μας δεν το επιτρέπουν.
Ένα άλλο πρόβλημα της Ηλιούπολης είναι ότι όταν βρέχει πολύ, επειδή οι αγωγοί δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτή την ποσότητα νερού, ξεχειλίζουν. Αυτές οι μίνι-πλημμύρες προκαλούν μερικές φορές ζημιές στις περιουσίες των κατοίκων. Μία αιτία αυτού του προβλήματος είναι η καταστροφή του Υμηττού. Παλιότερα υπήρχαν τα δένδρα που εμπόδιζαν ένα μέρος του νερού. Τώρα δεν υπάρχει τίποτα να συγκρατήσει το νερό. Μία λύση είναι η αναδάσωση του Υμηττού, που χρειάζεται όμως χρόνο. Μία άλλη λύση είναι η αλλαγή του δικτύου της περιοχής μας.
Δεν νομίζω ότι η Ηλιούπολη αντιμετωπίζει άλλα προβλήματα που επηρεάζουν άμεσα τη ζωή μας. Όμως πρέπει πάντα να προσπαθούμε για το καλύτερο, όποιο και να είναι αυτό.
Η Ηλιούπολη είναι η πόλη οπού μεγαλώσαμε, είναι ουσιαστικά για μας, μία δεύτερη πατρίδα Αν είχαμε να επιλέξουμε που θα θέλαμε να μείνουμε αργότερα θα επιλέγαμε, πάλι την Ηλιούπολη.
Εδώ είναι όλοι οι γνωστοί μας. Γιατί να φύγουμε και να πάμε σε μία περιοχή που δεν θα ξέραμε κανένα;
Θα θέλαμε να δούμε την πόλη που μεγαλώσαμε να προοδεύει, να γίνονται έργα που θα διευκολύνουν τη ζωή των κατοίκων, να εξαλείψουν κάποια προβλήματα. Να γίνει η Ηλιούπολη μια πιο ανθρώπινη πόλη. Για να γίνει αυτό πρέπει και εμείς να βοηθήσουμε. Να μην πετάμε σκουπίδια στο δρόμο να μην μολύνουμε το περιβάλλον, να προστατεύσουμε τον Υμηττό. Εμείς θα είμαστε δημότες της Ηλιούπολης και στο μέλλον. Γιατί να καταστρέψουμε το χώρο που θα ζούμε;

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ

ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ

Για μια ακόμη χρονιά, η Κεντρική Πλατεία της πόλης μας θα φιλοξενήσει από τις 18 έως τις 29 Ιουνίου, την Έκθεση Βιβλίου, που συνδιοργανώνει το Πολιτιστικό Κέντρο με το Σύλλογο Βιβλιοπωλών Ηλιούπολης και θα ζωντανέψει από ένα πλήθος μουσικών και λογοτεχνικών εκδηλώσεων. Καθημερινά, από τις 19.30 έως και τις 23.30, όλοι οι βιβλιόφιλοι θα έχουν την ευκαιρία να ενημερωθούν και να προμηθευτούν τις καινούργιους εκδόσεις, σε μια ατμόσφαιρα γιορτής. Το ρυθμό θα δώσουν συγκροτήματα, ροκ και έντεχνης μουσικής, από την πόλη μας.
Αναλυτικά, το πρόγραμμα των εκδηλώσεων είναι:

Τετάρτη 18 Ιουνίου και ώρα 19.30
Ο συγγραφέας Βασίλης Παπαθεοδώρου παρουσιάζει «Το μεγάλο ταξίδι της κινέζικης πάπιας», ένα περιπετειώδες, οικολογικό παραμύθι (Εκδόσεις Καστανιώτης).

Πέμπτη 19 Ιουνίου και ώρα 21.00 - Εγκαίνια έκθεσης
Ο Κωστής Μαραβέγιας, με το συγκρότημά του Maraveyas illegál, μας «αφηγείται» τις δικές του μουσικές ιστορίες και μας υπενθυμίζει ότι «La vita e bella».

Παρασκευή 20 Ιουνίου και ώρα 21.00
Συναυλία ροκ μουσικής από το συγκρότημα Callmelazy.

Σάββατο 21 Ιουνίου και ώρα 21.00
Συναυλία ροκ μουσικής από το συγκρότημα Mopar.

Κυριακή 22 Ιουνίου και ώρα 20.00
Η συγγραφέας Λίνα Κοντοπούλου, παρουσιάζει ως θεατρική παράσταση, το βιβλίο της «Η μαγική συνταγή που θα σώσει τη γη».

Δευτέρα 23 Ιουνίου και ώρα 20.30
Ο συγγραφέας Βαγγέλης Ηλιόπουλος αφηγείται, με παιχνίδια ρόλων, την ιστορία του νέου του βιβλίου, «Ο κότσυφας απαιτεί το δάσος να σωθεί» και στη συνέχεια, τα παιδιά, μέσα από εκπαιδευτικές δραστηριότητες της Βασιλικής Νίκα, αναλαμβάνουν να ευαισθητοποιήσουν τους μεγάλους για τα θέματα της προστασίας των δασών.

Τρίτη 24 Ιουνίου και ώρα 21.00
Βραδιά έντεχνης και ελαφρολαϊκής μουσικής με το Δημήτρη Φωτόπουλο και τους Φίλιππο Περιστέρη, Θέλμα Καραγιάννη και Πασχάλη Τσέρνα.

Τετάρτη 25 Ιουνίου και ώρα 20.30
Ο συγγραφέας του βιβλίου «Η ΣΙΡΕΦΑ και οι χαμένες νότες», Γιώργος Κωνσταντινίδης, ταξιδεύει τα παιδιά στη χώρα της μουσικής. Κορυφαίοι συνθέτες και μουσικά όργανα παρουσιάζονται μέσα από ηχητικά παιχνίδια και εικόνες (Εκδόσεις Άγκυρα).

Πέμπτη 26 Ιουνίου και ώρα 21.00
Συναυλία με ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια από το συγκρότημα «Ρακοσυλλέκτες». Καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, θα υπάρχει ενημέρωση και διαδραστική επικοινωνία με το κοινό, από το εκπαιδευτικό και θεραπευτικό προσωπικό της Ανοιχτής Θεραπευτικής Κοινότητας «Στροφή», με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών.

Παρασκευή 27 Ιουνίου και ώρα 21.00
Συναυλία ροκ μουσικής από τους «soul free».

Σάββατο 28 Ιουνίου και ώρα 21.00
Συναυλία από το ελληνικό ροκ συγκρότημα «Μέρες».

Κυριακή 29 Ιουνίου και ώρα 20.30
Παρουσίαση του βιβλίου του Πάνου Τότσικα «Εδώ κάποτε…Συμβολή στην Ιστορία της Ηλιούπολης» και του dvd του Μάριου Νόττα, που το συνοδεύει.

Απόσπασμα από αυτή την ιστοσελίδα

ΤΕΤΡΑΗΜΕΡΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε το βράδυ της Κυριακής 8 Ιουνίου η τετραήμερη εκστρατεία ενημέρωσης για το περιβάλλον που διοργάνωσε ο Δήμος Ηλιούπολης, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος. Περισσότεροι από 4.000 δημότες πέρασαν αυτές τις μέρες από τα περίπτερα που είχαν στηθεί από το Δήμο στις πλατείες Εθνικής Αντίστασης και Ανεξαρτησίας, δείχνοντας έμπρακτα την ευαισθητοποίησή τους, το ενδιαφέρον τους και την οικολογική τους συνείδηση.
Οι περισσότεροι, μάλιστα, απ' αυτούς συμπλήρωσαν και τα σχετικά ερωτηματολόγια, με τις απόψεις, τους προβληματισμούς και τις προτάσεις τους για το θέμα. Στους πολίτες μοιράστηκαν συμβολικά δώρα, όπως φυτά, μπλουζάκια με το σύνθημα «καθαρές λύσεις», οικολογικές τσάντες και λάμπες, καθώς και ενημερωτικό υλικό που αφορά την ανακύκλωση και συμβουλές για την προστασία του περιβάλλοντος.

Επίσης, χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά κάδοι ανακύκλωσης μπαταριών και μικρών οικιακών συσκευών, που στη συνέχεια θα δοθούν προς χρήση στα σχολεία της πόλης.

Το βράδυ του Σαββάτου, στην κεντρική πλατεία, πραγματοποιήθηκε μουσική βραδιά, με τη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας αποκλειστικά προερχόμενη από φωτοβολταϊκά μέσα.

Aπόσπασμα απο αυτή την ιστιοσελίδα

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ/ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

Ένα από τα σημαντικότερα θέματα που απασχολούν την ανθρωπότητα γενικότερα, είναι η ανακύκλωση. Με την διαδικασία της ανακύκλωσης καταφέρνουμε και εξοικονομούμε ενέργεια. Ειδικότερα, για την ανακύκλωση χαρτιών, που μας ενδιαφέρει άμεσα γιατί χρησιμοποιούμε πολύ χαρτί στο σχολείο αλλά και αλλού, γίνονται σημαντικές προσπάθειες. Το χαρτί παράγεται από τα δέντρα. Άρα κόβονται δέντρα από τα δάση της Γης. Τα δέντρα είναι αυτά που έχουν τη δυνατότητα να απορροφούν το διοξείδιο του άνθρακα που ενοχοποιείται για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Άμα κόβουμε εμείς συνέχεια δέντρα για να φτιάξουμε χαρτί, απλώς θα καταστρέφουμε τον πλανήτη μας. Αν όμως δίναμε όσα χαρτιά έχουμε για ανακύκλωση δεν θα χρειαζόταν να κόβουμε δέντρα. Έτσι ο πλανήτης θα μπορούσε να "αναπνεύσει". Ένα προτέρημα της ανακύκλωσης είναι ότι χρειάζεται η μισή ενέργεια, από όση θα χρειαζόταν για να φτιάξουμε ένα υλικό από την αρχή. Τώρα ο κόσμος άρχισε να συνειδητοποιεί τα προτερήματα της ανακύκλωσης και βλέπουμε συνέχεια να φτιάχνονται νέα εργοστάσια ανακύκλωσης χαρτιού και άλλων υλικών. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν τόσα εργοστάσια και οι υποδομές δεν είναι τόσο καλές όσο σε άλλες χώρες.
Πάνω στο θέμα της ανακύκλωσης για την Ηλιούπολη, μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν κάδοι ανακύκλωσης σε όλο το δήμο. Δυστυχώς, λείπει ένα ευρύτερο πρόγραμμα ανακύκλωσης υλικών, όπως το γυαλί, το πλαστικό, το αλουμίνιο κ.α. Μπορούμε να φέρουμε σαν εξαίρεση ένα κέντρο ανακύκλωσης που λειτουργεί στην Κεντρική πλατεία της Ηλιούπολης, το οποίο είναι προσφορά γνωστού supermarket.
Κατά γενική ομολογία, η Ηλιούπολη είναι ένας από τους πιο καθαρούς δήμους της Αττικής, πράγμα που οφείλεται βέβαια στις προσπάθειες του δήμου και των υπαλλήλων του.
Η Ηλιούπολη βρίσκεται στους πρόποδες του Υμηττού, ο οποίος όμως ως γνωστόν έχει υποστεί πολλές και συνεχόμενες πυρκαγιές, όπως η καταστροφική πυρκαγιά του 1998. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να κατέβουν χώμα και πέτρες από το βουνό με τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές. Έτσι, ο Υμηττός έχασε όλο το γόνιμο έδαφος και απέμεινε η εικόνα που βλέπουμε, μόνο βράχοι. Οι προσπάθειες αναδάσωσης απέδωσαν. Τώρα βλέπουμε τον Υμηττό να αρχίζει να ξαναγίνεται πράσινος. Σε αυτή την προσπάθεια είχαμε βοηθήσει και εμείς σαν σχολείο. Μία μέρα είχαν έρθει στο σχολείο και μας μίλησαν μέλη των εθελοντικών οργανώσεων που προστατεύουν τον Υμηττό. Συχνά πυκνά πάμε βόλτες στον Υμηττό, περπατάμε μέσα από τον δασικό δρόμο. Από εκεί η θέα είναι φοβερή. Βλέπεις όλη την Αθήνα, Πειραιά, τα πάντα. Επίσης πάμε και ποτίζουμε τα δέντρα που έχουμε φυτέψει.
Το μεγαλύτερο μέρος του δάσους του Υμηττού είναι καλυμμένο από πεύκα, και βρίσκεται πάνω από την Καισαριανή.(κάτω από τις κεραίες)Αυτό το δάσος αποτελεί ένα πνεύμονα πρασίνου για την Αττική. Ο αέρας περνάει από αυτό το δάσος, ψύχεται και φτάνει στην Ηλιούπολη δροσερός πια. Αυτός είναι ο λόγος που η Ηλιούπολη έχει σχετικά χαμηλότερες θερμοκρασίες με τις άλλες περιοχές της Αθήνας. Ένας ακόμη παράγοντας είναι το φαινόμενο της θερμικής νησίδας.
Το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας (heat island effect) συνίσταται στην εμφάνιση θερμοκρασιών στο αστικό περιβάλλον κατά 1-10°C υψηλότερες σε σχέση με τις περιαστικές περιοχές. Το φαινόμενο αυτό, αποκτάει ιδιαίτερη σημασία κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, δεδομένου ότι οι υψηλές θερμοκρασίες επιδρούν στο αστικό περιβάλλον με την πρόκληση δυσφορίας στους κατοίκους, την αύξηση των δαπανών χρήσης ψύξης και κλιματισμού και την αύξηση της αιχμής στη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας. Επιπλέον, το φαινόμενο της θερμικής νησίδας είναι συνήθως υπεύθυνο για τη δημιουργία των φωτοχημικών ρύπων, ειδικά στις πόλεις με μεγάλα διαστήματα ηλιοφάνειας, ενώ έχει επιπτώσεις και στα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης και ειδικά στην αιθαλομίχλη, η οποία δημιουργείται από τις φωτοχημικές αντιδράσεις των ρύπων στον αέρα. Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι πιθανότερο να εμφανιστεί και να ενταθεί στις υψηλότερες θερμοκρασίες: όσο υψηλότερη η θερμοκρασία, τόσο πιθανότερος ο σχηματισμός της και, ως εκ τούτου, η συγκέντρωση της αιθαλομίχλης, η οποία βλάπτει το φυσικό περιβάλλον και εγκυμονεί κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία. Στην περίπτωση της Αθήνας, της οποίας το κλίμα είναι ιδιαίτερα ζεστό και ξηρό κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η περαιτέρω ένταση του φαινομένου της θερμικής νησίδας θεωρείται ότι αυξάνει τα περιστατικά ασθενειών, ειδικά στις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού.

(Απεικόνιση από δορυφόρο του φαινομένου της αστικής θερμικής νησίδας στην Αθήνα.)

Υπάρχουν διάφορες αιτίες για την εμφάνιση του φαινομένου. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, παρατηρείται μια αλλαγή στη χρήση δομικών υλικών στις πόλεις, όπως το σκυρόδεμα, το γυαλί και η άσφαλτος, τα οποία έχουν διαφορετικές θερμικές ιδιότητες και χρησιμοποιούνται πολύ συχνότερα σε σχέση με τις περιαστικές περιοχές. Επιπλέον, η πυκνότητα των ψηλών κτηρίων στις σύγχρονες πόλεις μέσω της αντανάκλασης και της απορρόφησης της ηλιακής ακτινοβολίας εντείνει τη θέρμανση της πόλης κατά τη διάρκεια της ημέρας και εμποδίζει την αποτελεσματική ψύξη της κατά τη διάρκεια της νύχτας. Αυτό προκαλεί μια αλλαγή στην ενεργειακή ισορροπία της αστικής περιοχής, που οδηγεί στην εμφάνιση υψηλότερων θερμοκρασιών σε σχέση με τις περιαστικές περιοχές. Η ενεργειακή ισορροπία επηρεάζεται επίσης από την έλλειψη βλάστησης στις αστικές περιοχές. Οι περιοχές πρασίνου μέσα ή κοντά στις πόλεις μπορούν να μετριάσουν το αστικό φαινόμενο της θερμικής νησίδας, δεδομένου ότι τα δέντρα και η βλάστηση δροσίζουν τον αέρα στην πόλη μέσω της σκίασης και της διαδικασίας της εξατμισοδιαπνοής που μπορούν να οδηγήσουν στη μείωση της μέγιστης θερμοκρασίας κατά 1°-5°C.
Κατά συνέπεια, το μικροκλίμα μιας πόλης μπορεί να επηρεαστεί ουσιαστικά από τις πράσινες περιοχές, δεδομένου ότι τα δέντρα και η βλάστηση δροσίζουν τον αέρα μέσω της διαδικασίας της εξατμισοδιαπνοής από τα φύλλα. Επομένως, τα δάση που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από αστικές περιοχές μπορούν να μετριάσουν το φαινόμενο και να δροσίσουν τον αέρα που πνέει προς την πόλη, μειώνοντας το φαινόμενο της θερμικής νησίδας. Κατά συνέπεια, εάν ένα τέτοιο δάσος καταστρέφεται ή καίγεται, το μικροκλίμα μιας γειτονικής πόλης θα επηρεαστεί και θα παρατηρηθούν υψηλότερες θερμοκρασίες αέρα. Επιπλέον, το κάψιμο των μεγάλων ποσοτήτων βιομάζας κατά τη διάρκεια των δασικών πυρκαγιών προκαλεί την εκπομπή αιωρούμενων σωματιδίων στην ατμόσφαιρα, συμπεριλαμβανομένου των PM10 και PM2,5 που έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία.

Απόσπασμα από αυτή την ιστοσελίδα.

Αφιερώνουμε τόσο χώρο σε αυτό το θέμα, γιατί επηρεάζει άμεσα χωρίς να το καταλαβαίνουμε, τη ζωή μας.
Ελπίζουμε να προσφέραμε αρκετές πληροφορίες πάνω στο φαινόμενο της θερμικής νησίδας.

Στην πόλη μας, λειτουργεί ο θερινός κινηματογράφος «Μελίνα Μερκούρη»(που αναφέρουμε πάλι στον τομέα της πόλης μας), καθώς και κινηματογραφική λέσχη, η οποία προβάλλει αξιόλογες ταινίες. Επίσης, φέρνει πολλές φορές τους δημιουργούς των ταινιών που προβάλλει για συζήτηση με το κοινό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι παραστάσεις που φιλοξενούνται κάθε καλοκαίρι στο Δημοτικό Άλσος «Δημήτριος Κιντής». Εκεί φιλοξενούνται συναυλίες γνωστών καλλιτεχνών, σημαντικές θεατρικές παραστάσεις, όπως επίσης και μαθητικές εκδηλώσεις μέσα σε έναν όμορφα διαμορφωμένο χώρο. Τέλος, υπάρχει και Δημοτική Βιβλιοθήκη αλλά ο αριθμός των βιβλίων της είναι μικρός και δεν υπάρχει μεγάλη ποικιλία και σύγχρονο υλικό. Βέβαια συνεχώς γίνονται βήματα προόδου και ελπίζουμε, σε λίγα χρόνια να γίνει μία πλήρως εξοπλισμένη βιβλιοθήκη.
Η Ηλιούπολη διαθέτει αρκετούς αθλητικούς χώρους, όπως το ποδοσφαιρικό γήπεδο της ομώνυμης ομάδας, κλειστό γυμναστήριο, ανοιχτό κολυμβητήριο, ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ και πολλά άλλα.

Διαθέτει, επίσης, πολλά αθλητικά σωματεία, μερικά από τα οποία είναι η Ηλιούπολη, ο Χαραυγιακός, η Διάνα και ο Φωστήρας. Επίσης ο δήμος Ηλιούπολης διοργανώνει και κάποια αθλητικά προγράμματα, για ανθρώπους κάθε ηλικίας σε πολλά διαφορετικά αθλήματα. Τα σωματεία αυτά αποτελούν φυτώρια μελλοντικών αθλητών. Διοργανώνει, τέλος, κάθε χρόνο τουρνουά ποδοσφαίρου, μπάσκετ και βόλεϋ.
Την Ηλιούπολη επέλεξαν και ως τόπο κατοικίας τους πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες, όπως ο Νίκος Απέργης, ο Λάκης Κομνηνός και παλιότερα η γνωστή λαϊκή τραγουδίστρια Άντζελα Δημητρίου.
Στην περιοχή μας υπάρχουν αρκετοί μετανάστες που συμβιώνουν αρμονικά με τον τοπικό πληθυσμό.